آیا خوابیدن با لنز اشکالی دارد؟

تقریبا یک سوم از افرادی که از لنزهای چشمی استفاده می کنند، با لنزهای خود می خوابند و اکثر آن ها با خشکی چشم از خواب بیدار می شوند. اما آیا خوابیدن با لنز اشکالی دارد؟ یک بار خوابیدن با لنزهای چشمی به احتمال زیاد منجر به آسیب زیادی نمی شود. ممکن است بعد از آن، شما با چشمان قرمز و تحریک شده و خشک تر از حد معمول، از خواب بیدار شوید و ممکن است روز بعد نتوانید لنزهای خود را تحمل کنید اما بیرون آوردن آن ها برای یک روز، ممکن است این مشکلات را برطرف کند. مشکلات واقعی وقتی بوجود می آیند که شما با لنزهای چشمی خود به طور مرتب به خواب بروید.  

خوابیدن با لنز از دیدگاه علمی

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، خوابیدن با لنز چشمی، یک کار نادرست است. خوابیدن با لنز چشمی باعث می شود چشمان شما شش تا هشت برابر بیشتر به عفونت مبتلا شوند. عفونت های خطرناک چشم می تواند منجر به آسیب قرنیه، جراحی و در موارد نادری باعث از بین رفتن بینایی شود. توجه به این نکته نیز مهم است که منظور از لنزهای چشمی ذکر شده، هم لنزهای طبی و هم لنزهای رنگی است. طبق تحقیقات انجام گرفته، حدود 85 درصد از نوجوانان دارای لنزهای چشمی، 81 درصد از بزرگسالان و 88 درصد از افراد مسن، حداقل یک رفتار نامناسب در رابطه با لنزهای چشمی خود دارند که آن ها را در معرض خطر عفونت چشم قرار می دهد. یکی از شایع ترین این رفتارها، چزت زدن یا خوابیدن با لنز چشمی است. لنزهای چشمی از مواد نرم و یا صلب و نفوذپذیر به گاز (RGP) ساخته شده اند و می توانند در استفاده طولانی مدت رسیدن جریان طبیعی اکسیژن به چشم را مختل کنند. چشمان می توانند لنزها را برای یک دوره زمانی تحمل کنند اما آن ها به یک استراحت نیز نیاز دارند که به طور کلی این استراحت در شب و موقع خواب است. در حالی که خواب هستید، می توانید لنزهای چشمی خود را بیرون آورده و بدون آن ها بخوابید تا چشمانتان به طور عادی نفس بکشد. البته از برخی از لنزهای چشمی مورد تایید FDA می توان در هنگام خواب نیز استفاده کرد. این لنزها به گونه ای طراحی شده اند که برای مدت طولانی می توان استفاده کرد. این لنزها با استفاده از هیدروژل سیلیکون ساخته شده اند و از لنزهای چشمی متداول، نازک تر هستند. هیدروژل سیلیکون، حائلی را ایجاد می کند که چشم راحت تر می تواند نفس بکشید.     محلول یونیورسال پلاس Universal Plus  

خوابیدن با لنز چگونه خطر ابتلا به عفونت چشم را افزایش می دهد؟

قرنیه ها هر روز با باکتری ها در تماس هستند اما عفونت به ندرت در آن ها رخ می دهد. به این دلیل که یک قرنیه سالم، خود بخشی از دفاع طبیعی چشم شما در برابر آلاینده ها است اما برای عملکرد سالم، قرنیه شما به هر دوی هیدراتاسیون و اکسیژن نیاز دارد. بیشتر لنزهای چشمی از مواد پلاستیکی نازک ساخته شده اند که قابل تنفس نیستند. این یک مشکل است زیرا در قرنیه که یک پوشش نازک و شفافی از سطح چشم می باشد، گردش خون وجود ندارد و برای سالم ماندن، نیاز به اکسیژن دارد. در حالی که بیدار هستید، چشمک زدن باعث می شود که چشمان شما مرطوب شود و همچنین اکسیژن می تواند در اشک های تولید شده شما، جریان یابد. لنزها بر روی سطح چشم شما جای می گیرند و به طور قابل توجهی میزان اکسیژن و رطوبت چشم های شما را کاهش می دهند. وقتی که به خواب می روید، این کاهش رطوبت و اکسیژن شدیدتر می شود. بدون وجود اکسیژن کافی، سلول های موجود در قرنیه، توانایی خود را برای مبارزه با باکتری ها، از دست می دهند. هر بار که تصمیم به خوابیدن با لنزهای خود می کنید، در معرض خطر قرار می گیرید. مدت زمان های کوتاهتر خوابیدن، مثلا 15 تا 30 دقیقه، آسیب کمتری به چشم وارد می کند اما هنوز هم خطرناک است.    

خوابیدن با لنزهای چشمی می تواند منجر به چه چیزی شود؟

قرنیه های چشم بدون دسترسی مناسب به اکسیژن، شروع به بزرگ شدن و متورم شدن می کنند، این فرآیند، کراتیت نامیده می شود، به این معنی که فیزیولوژی چشم، آسیب دیده و تغییر می کند. هنگامی که کراتیت شروع می شود، التهاب باعث می شود که شکاف های کوچکی در سطح چشم ایجاد شوند. سیستم ایمنی که از بدن شما محافظت می کند جدا از سیستم ایمنی است که از چشم شما محافظت می کند، این خبر خوبی برای چشمان شما نیست زیرا باکتری ها از آن شکاف ها شروع به کار کرده و به قرنیه حمله می کنند. اگر باکتری ها بتوانند لایه محافظ را بشکنند، چشمان شما به سرعت در معرض عفونت باکتریایی چشم قرار می گیرد. علائم عفونت احتمالی یا شروع کراتیت می تواند قرمزی چشم، تحریک چشم و خارش چشم باشد. بیرون آوردن منظم لنزها از چشم، می تواند به کاهش این علائم کمک کند. CDC خاطرنشان می کند که حدود 1 میلیون نفر به دلیل علائمی که در اثر ابتلا به کراتیت ایجاد می شود، هر ساله به چشم پزشک مراجعه می کنند. افرادی که با لنزهای چشمی خود نمی خوابند، هنوز هم می توانند مبتلا به کراتیت شوند، اما احتمال آن بسیار کمتر است. اگر کراتیت درمان نشود و پیشرفت کند، چشم های خود را در اثر عفونت از دست خواهید داد. لنز رنگی کریستال کالرز (Crystal Colors)  

خوابیدن با لنزهای چشمی می تواند منجر به یکی از کراتیت های زیر شود:

• کراتیت باکتریایی (Bacterial keratitis)

کراتیت باکتریایی یک عفونت قرنیه است که عموماً ناشی ازدو باکتری Staphylococcus aureus یا Pseudomonas aeruginosa است که هر دوی این باکتری ها در بدن انسان و همچنین در محیط وجود دارند. اگر از لنزهای چشمی به صورت طولانی مدت استفاده کنید، اگر سیستم ایمنی بدن ضعیفی داشته باشید و یا اگر یک آسیب دیدگی در چشمان خود داشته باشید، احتمال دارد که به کراتیت باکتریایی دچار شوید. طبق گفته موسسه ملی چشم، کراتیت عفونی معمولاً با قطره های چشمی قابل درمان است، اگرچه در موارد جدی تر ممکن است به قطره های استروئیدی نیز نیاز باشد. در صورت عدم درمان کراتیت باکتریایی، قرنیه شما در اثر عفونت، به طور دائم زخم خواهد ماند.

• کراتیت آکانتامبا (Acanthamoeba keratitis)

آمیب که باعث این عفونت می شود در منابع آبی از جمله آب شیر، وان های داغ، استخرها، دریاچه ها و رودخانه ها وجود دارد. انجمن اپتومتریک آمریکا می گوید، کراتیت آکانتامبا اغلب با یک عفونت میکروبی چشم مشاهده می شود. بنابراین، اگر لنزهای چشمی خود را با آب شیر شستشو داده اید، با آن ها شنا کرده اید و یا با آن ها خوابیده اید، ممکن است در معرض خطر کراتیت آکانتامبا قرار داشته باشید. درمان این بیماری نیاز به استفاده طولانی مدت از قطره های چشمی دارویی دارد و اگر مشکل با این قطره های چشمی، برطرف نشود، ممکن است چشم نیاز به عمل جراحی پیدا کند.

• کراتیت قارچی (Fungal keratitis)

محققان دریافته اند که کراتیت قارچی در مناطقی که دارای درجه حرارت بالا هستند و هوای گرمسیری دارند، شایع تر است. خوابیدن با لنزهای چشمی، خطر ابتلا به کراتیت قارچی را افزایش می دهد اما بیشتر افرادی که به این نوع کراتیت مبتلا می شوند، نوعی آسیب دیدگی چشم را نیز به وسیله یک گیاه، شاخه یا چوب تجربه کرده اند. درمان فوری کراتیت قارچی بسیار مهم است، زیرا در صورت عدم درمان، می تواند باعث از بین رفتن بینایی چشم شخص شود. در حقیقت، کراتیت قارچی از اصلی ترین دلایل نابینایی در کشور هند است.

سایر مشکلات چشمی ناشی از خوابیدن با لنز

همچنین غیر از انواع کراتیت ها، استفاده از لنزهای چشمی در موقع خواب، می تواند منجر به عوامل زیر نیز شود:

• التهاب ملتحمه:

طبق اعلام انجمن اپتومتریک آمریکا، التهاب ملتحمه یکی از مهمترین عواقب، خوابیدن با لنزهای چشمی است. در التهاب ملتحمه، رنگ سفید چشم پوشانده شده و قسمت داخلی پلک، خط می افتد. این عارضه معمولاً در اثر عفونت ویروسی ایجاد می شود. التهاب ملتحمه باعث خارش و ناراحتی چشم می شود. التهاب ملتحمه شدید یک شکل خاص از این بیماری است که در آن برجستگی هایی در سطح داخلی پلک ایجاد می شود. التهاب ملتحمه شدید، دردناک است و باعث می شود، چشم های شخص به نور حساس شوند.

• زخم های قرنیه:

این بیماری ناشی از عفونت موضعی قرنیه است. علائم زخم قرنیه به طور معمول، قرمزی چشم، درد چشم، ترشحات خفیف تا شدید چشم و کاهش بینایی است. اگر زخم های قرنیه درمان نشوند، می توانند منجر به کاهش شدید بینایی و حتی از بین رفتن آن شوند.

• هیپوکسی قرنیه:

هیپوکسی قرنیه ناشی از کمبود اکسیژن چشم است. این عارضه منجر به تاری و مبهمی دید خواهد شد و با گذشت زمان، هیپوکسی قرنیه ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی در قرنیه شود.

• التهاب چشم:

دو نوع التهاب اصلی وجود دارد: حاد و مزمن. پنج نشانه اصلی التهاب حاد شامل درد، قرمزی، از دست دادن عملکرد، تورم و سوزش است. علائم التهاب حاد چند روز به طول می انجامد. التهاب حاد 2 تا 6 هفته طول می کشد اما التهاب مزمن می تواند ماه ها یا سال ها ادامه پیدا کند. التهاب حاد می تواند باعث درد به صورت های مختلفی شود. درمان التهاب به علت و شدت آن بستگی دارد. اغلب نیازی به درمان آن نیست. اما گاهی اوقات، عدم درمان التهاب می تواند منجر به علائم تهدید کننده زندگی شود. بدون درمان کردن برخی از عفونت ها می توانند وارد خون شوند و در نتیجه سپسیس ایجاد می شود. این یکی دیگر از شرایط تهدید کننده زندگی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

• قرمزی حاد چشم
• سوزش چشم
• گرد و غبارهایی که زیر لنز ها جمع می شوند

نکات مربوط به مراقبت از چشم در استفاده از لنزها

از آنجا که لنزها با بافت های حساس چشم  تماس دارند، آکادمی چشم پزشکی آمریکا توصیه می کند که موارد احتیاطی زیر را رعایت کنید:

• هنگام استفاده از لنزهای چشمی، از استخر رفتن و رفتن به وان داغ خودداری کنید.
• دستان خود را قبل از تماس با لنزهای چشمی با آب و صابون بشویید.
• لنزهای خود را فقط با محلول لنزهای چشمی، شسته و نگهداری کنید، هرگز از محلول نمکی و آب شیر برای ضدعفونی کردن، شستشو و نگهداری لنزها استفاده نکنید.
• لنزهای خود را با محلول ضد عفونی کننده مالش دهید و قبل از قرار دادن آن ها در ظرف مخصوص خود، آن ها را تمیز کنید.
• محلول ضد عفونی کننده لنز خود را به صورت روزانه تعویض کنید.
• هرگز از لنزهای ترک خورده یا شکسته استفاده نکنید.
• هنگام مسافرت، از یک محلول لنز در اندازه سفری استفاده کنید.
• اگر احساس خارش در چشمان خود دارید و یا می خواهید چشمان خود را لمس کنید و یا حتی می خواهید که عینک خود را تنظیم کنید، به جای انگشتان خود از یک دستمال کاغذی استفاده کنید.
• خشکی چشم می تواند منجر به این شود که بیشتر چشم خود را مالش دهید، بنابراین قطرات مرطوب کننده چشم را به برنامه روزانه خود اضافه کنید.

سخن آخر:

خوابیدن با لنز چشمی می تواند به یک عادت خطرناک تبدیل شود. اگر با لنزهای چشمی خود به خواب رفتید، در اسرع وقت آن ها را از چشمان خود خارج کنید. اگر نمی توانید آن ها را به راحتی از چشمان خود خارج کنید، به آن ها فشار وارد نکنید. چند قطره از محلول لنز استریل را در چشم بریزید، چشمان خود را باز و بسته کرده و دوباره عمل خارج کردن لنزها را امتحان کنید. استفاده از قطره استریل می تواند به خارج کردن آن ها کمک کند. از لنزهای چشمی خود  برای یک روز کامل استفاده نکنید و به چشمانتان اهمیت دهید. برای پیشگیری از عفونت چشم، از نکات بهداشتی مربوط به لنزهای چشمی پیروی کنید. به خاطر داشته باشید که لنزهای چشمی خود را طبق برنامه مشخص تعویض کنید و آن ها را به طور مرتب تمیز کنید تا از ایجاد باکتری های ناخواسته جلوگیری کنید. لنزها معمولاً نیاز به تعویض روزانه، هفتگی، ماهانه یا سه ماه یک بار دارند. اگر متوجه هر یک از علائم عفونت (تاری دید، ترشح از چشم و قرمزی چشم) شدید، سریعاً با چشم پزشک خود تماس بگیرید تا بتوانید قبل از بروز آسیب جدی مشکل خود را درمان کنید. اگر فکر می کنید مبتلا به عفونت چشم هستید، لنزهای چشمی خود را درون یک ظرف پلاستیکی قرار دهید و آن را نزد چشم پزشک خود ببرید تا آن ها را آزمایش کند. لنز رنگی فصلی سولکو SOLEKO